มหาวิทยาลัยเกษตรศาสตร์ได้เล็งเห็นถึงความสำคัญให้มีการจัดตั้งหน่วยงานเพื่อทำหน้าที่ประสานงานกลางในการให้บริการทางวิชาการของมหาวิทยาลัยฯ ในรูปแบบของการสร้างเครือข่ายกับหน่วยงานต่างๆของมหาวิทยาลัยฯ ที่มีการดำเนินภารกิจในด้านการให้บริการวิชาการที่เป็นความเชี่ยวชาญเฉพาะทางของหน่วยงานให้สามารถดำเนินไปได้อย่างเป็นระบบ และมีความเป็นเอกภาพเพื่อให้เกิดประโยชน์สูงสุดในภาพรวมของมหาวิทยาลัยฯ จึงได้จัดตั้งสำนักงานบริการวิชาการขึ้น โดยอาศัยอำนาจตามความในมาตรา16(4) แห่งพระราชบัญญัติมหาวิทยาลัยเกษตรศาสตร์ พ.ศ. 2541 และโดยอนุมัติของสภามหาวิทยาลัยเกษตรศาสตร์ ในการประชุมครั้งที่ 11/2546 เมื่อวันที่ 17 พฤศจิกายน 2546 มีฐานะเทียบเท่ากองในสังกัดสำนักงานอธิการบดี  โดยแบ่งเป็น 3 ฝ่าย คือ 1.ฝ่ายพัฒนาโครงการ  2.ฝ่ายประสานงาน 3.ฝ่ายบริหารและธุรการ

ต่อมาเนื่องจากมหาวิทยาลัยฯมีหน่วยรับผิดชอบงานทางด้านบริการวิชาการจากงานวิจัยกระจายไปหลายหน่วยงาน เพื่อให้การดำเนินบริการวิชาการมีเอกภาพและประสิทธิภาพยิ่งขึ้นจึงได้รวมภารกิจของศูนย์พัฒนาและถ่ายทอดเทคโนโลยีรัฐร่วมเอกชน และศูนย์ความร่วมมือ มก.-ธ.ก.ส. เพื่อการวิจัยและพัฒนาเข้าเป็นส่วนหนึ่งของสำนักงานบริการวิชาการ เพื่อความคล่องตัวในการบริหารและบริการที่ครบวงจรเบ็ดเสร็จภายในหน่วยงานเดียวกัน มีเอกภาพและใช้ทรัพยากรให้เกิดประโยชน์สูงสุด  โดยอาศัยอำนาจตามความในมาตรา 16(4) แห่งพระราชบัญญัติมหาวิทยาลัยเกษตรศาสตร์ พ.ศ. 2541 และโดยอนุมัติสภามหาวิทยาลัยเกษตรศาสตร์ในการประชุมครั้งที่ 9/2550 เมื่อวันที่ 17 กันยายน พ.ศ. 2550  แล้วดำเนินการโอนภารกิจ บุคลากรและทรัพยากรไปยังสำนักงานบริการวิชาการ  และปรับโครงสร้างการแบ่งส่วนราชการภายในเป็น 4 งาน ประกอบด้วย 1.งานบริการวิชาการ  2.งานทรัพย์สินทางปัญญา  3.งานพัฒนาธุรกิจ  4.งานธุรการ  ตั้งแต่วันที่  24  กันยายน 2550 เป็นต้นไป